اثربخشی آموزش گروهی خودکارآمدی بر باورهای ناکارآمد حرفه‌ای، رضایت و عملکرد شغلی

رمز موفقیت کشورهای صنعتی پیشرفته نیز بهره­گیری از یافته­ها و اصول روانشناسی در کار می­باشد. ماهیت و هدف روانشناسی صنعتی- سازمانی و به معنای وسیع­تر روانشناسی کار نیز آن است که با شناخت علل رفتار آدمی در کار و ارائه راه‌حل‌های مفید علمی و مفید کارایی نیروی انسانی سازمان را افزایش دهد. به پیروی از این موضوع، به‌کارگیری معلمان کارآمد و اثربخش از موضوع‌هایی است که باید در هر نظام آموزش‌وپرورش بدان اندیشیده شود تا در محیط مدرسه جوی پدید آید که در کنار پرورش دانش آموزان کارآمد و اثربخش بتواند کیفیت کارکرد شغلی را در معلمان نیز پایدار سازد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی خودکارآمدی بر باورهای ناکارآمد حرفه‌ای، رضایت و عملکرد شغلی معلمین شهر تربت‌جام بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی بود و از منظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری با گروه کنترل بود. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه­های رضایت شغلی، باورهای ناکارآمد حرفه‌ای و عملکرد شغلی پاترسون در گروه نمونه استفاده شد. داده­های تحقیق با استفاده از آزمون‌های میانگین و انحراف استاندارد، شیب‌خط رگرسیون، لوین، تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفتند.  نتایج نشان داد که آموزش گروهی خودکارآمدی در گروه آزمایش بر باورهای ناکارآمد حرفه‌ای، مؤلفه‌های رضایت شغلی و عملکرد شغلی تأثیر مثبت داشته و همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایش و گواه در پس‌آزمون  و گروه آزمایش در سطح (05/0>p)  وجود دارد. نتایج پس از دو ماه پیگیری نیز حاکی از پایدار بودن نتایج مداخله در گروه آزمایش بود. مواردی مانند حاکم نبودن روحیه پژوهش در بین کارکنان و نیز تازگی متغیرهای موردبررسی مخصوصا آموزش گروهی خودکارآمدی و  باورهای ناکارآمد حرفه‌ای و عدم دسترسی به مبانی نظری گسترده نیز وجود داشت. نمونه پژوهش حاضر از میان معلمان شهر تربت‌ جام انتخاب‌ شده است و تعمیم نتایج این پژوهش به جوامع دیگر باید بااحتیاط صورت گیرد. باوجود محدودیتهای فوق، در این تحقیق یک حوزه مطالعاتی جدید و عالی و در حال رشد گشوده شده است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می­شود، با توجه به اثربخشی آموزش به شیوه گروهی خودکارآمدی بر افزایش خودکارآمدی حرفه­ای می توان از آن به عنوان یکی از مداخلات شناختی مؤثر در زمینه مشاوره شغلی استفاده کرد. همچنین با توجه به آمار بالای بیکاری و نبود تخصص مرتبط با کار در بیشتر شاغلین، پیشنهاد می شود چنین پژوهش­هایی در افرادی که در آستانه استخدام هستند صورت گیرد که درواقع این پیشنهادات می­توانند بر غنای تحقیقات بعدی بیفزاید و نیز رابطه بین هر یک از مؤلفه­های پاسخگویی با عملکرد شغلی، استرس شغلی و مهارت سیاسی دقیقاً مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.